Zaterdag 13 augustus

De vlucht is op tijd (21.00 uur) vertrokken. Het blijft toch een heel gedoe voordat zo'n mega Airbus gevuld is. Ook een wonder dat ze zoiets de lucht in krijgen en zoveel km daar houden. Onze eerste vlucht was 12.000 km; de tweede rond de 5.000 km.

Het is al donker dus al snel gaan de lichten uit in het vliegtuig. Ron slaapt al heel snel na het eten. Robyn niet kort daarna. Sas en Miranda hebben wat meer moeite en nemen nog een klein pasteitje waarmee ze langskomen. Een groente en een vleespasteitje ... ze zijn een beetje vaag .. vooral het vlees. Dus ook niet helemaal opgegeten.

Uiteindelijk vallen ook zij nog om een uur of twee in slaap. Miranda wordt zo'n uur daarna met buikpijn en misselijk wakker. Besloten om voor de zekerheid naar de wc te gaan, maar halverwege breekt het zweet uit en verdwijnt langzaam de vloer. Gelukkig waren de stewards en stewardessen oplettend en onder begeleiding op een stoeltje gezet, beetje zuurstof, suikerwater en maagtablet. Na een minuut of tien weer redelijk bijgetrokken en voorzien van 'voor de zekerheid kotszakje' weer terug naar de rest van de snurkende familie die hier niks van hadden meegekregen.

De pasteitjes zorgden nog wel voor een hoop darmgeborrel waarvan de rest van het gangpad hopelijk niet te veel last heeft gehad??!!

Om half vijf in Dubai en om half negen weer door naar Düsseldorf, waar we keurig om half twee geland zijn. 

Omdat Ron redelijk veel geslapen heeft, is hij nog best fris achter het stuur ... in tegenstelling tot de rest. Onderweg een ijsje gegeten om toch maar wakker proberen te blijven tot vanavond. Bij de Goudreinet vroeg gaan eten ... Sas had een kindermenu en kreeg nog een ijsje, maar dat hebben we unaniem geskipped ... we wilden naar huis.

Al met al ongeveer 6.000 km gereden en nog veel meer gevlogen afgelopen maand. Wat is die maand snel gegaan zeg en wat hebben we veel gezien, gedaan en beleefd. Australië is een bijzonder en prachtig land met zeer vriendelijke mensen. We willen dan ook zeker nog een keer terug, maar voorlopig hebben we even genoeg vliegtuig gezien ...

Wij vonden het erg leuk om te zien dat jullie ons volgden via deze blog en willen jullie bedanken voor alle leuke, lieve en meelevende reacties.

Voor nu nog even lekker nagenieten van de vers gemaakte herinneringen ...